Бас л диплом-н ажлийн талаар бичэж байноо, саяхан л их баяртай диплома бичээд дууссан, удирдагч багш-н зас гэснийг засчихлаа гээд, сэтгэл өөдрөг өөрөө өөртөө баяр хүргэж нийтлэл бичэж байсан нь саяхан. Гэтэл бас болохгүй байнаа, нэг удаа л засаад болчихдог ажил биш бна, багшийн хэлдэг бараг нэг сар-н хугацаанд засдаг юмдаа гэсэн их үнэн үг байна.... ёстой л давааны цаана даваа гэдэг болоод байна, дипломний ажилаас болоод суулийн хэдэн өдөр хоол идэхээс өөр ширээнээс өндийлтгүй хөштөлөө суугаад үнэхээр ядраж залхаж байнааа.....
Ганцаарханаа, хажууд хань болоод суучих ч хүн бхгүй энэ чимээгүй харанхуй өрөөнд, хаа нэгтэй дуграх, мофитни чимээ л хань болж, хүн амьтан унтаагүй байгаа л юм байна гэх өөдрөг сэтгэгдэл төрүүлэхийм, интэрнэт дотор ч хүн алга ...байгаа хүмүүс гэвэл, шөний ээлжинд ажилаж байгаа ганц нэг хүн, эсвэл гадаадад амьдарч сурдаг , хийгээд энэ орны хэдхэн хүн байна, за за мсэнжэр энэ тэр ч яахуу юма хийедээ,... гэхдээ л би өөрөө өөрөө л хичээж бүх юмаа хэнд ч... садаа болохгүй хэнээр ч заалгахгүй хийж байхад, ийм их тэвчээр шаардсан хэцүү ажил гэдгийг ойлгож, надийг дэмжиж байгаа хүн ер нь байна уууу????? хэмээн нулимас ч цийлгэнээд амжисанааа одоо бодход аргагүй л балчир байндаа би....
би яах гэж энд сууж байгаа билээ? энийиг л хийж дуусгах гэж, алс холоос ирсэн шүү дээ, хичнээн бухимдаж, шантарсан ч гэсэн, энэ хийж байгаа зүйлээ л орхиж болохгүй ..... хэний төлөө сураад байгаан бэ? өөрийнхөө л төлөө биздээ? тэгээд иймхэн зүйлийг даваад хийгээд, тэвчээд гарах хэрэгтэй биш гэжүү? чамайг хэн ч биш, нийгэмд ямар ч байр суургуй нэгэн байхад.... ээж ааваас чинь өөр чинь сэтгэлээсээ харицах хүн олдохууу? чи өөрийн гэсэн нийгэмд эзлэх байр суурь, өөрөө өөрийнхөө төлөө хичээж, өөрөө өөрийнхөө тэвчээрийг даван гарч, зорилгодоо хүрээд, авбал, миний цаашдийн бүх зүйл л , шулуун болох эхлэл нь л надаас шалтгаалах гээд байна шүүүдэээ...... иймэээс заавал хийж буй ажилаа сайн, тэвчээртэй шантралгүй хийж дуусгаж, өөрөө өөртөө эзэн байяааааааааааа.....................чи ойлгож байнаууу? энэ нойр нтр хэнд хэрэгтэй юм..... хэмээн шар хөдлөж , ядраад нойр хүрэх тоолонд өөрөө өөртөөгөө ярилцаж, ажилаа хийж суусаар нэгэл мэдхэд үүр ч цайж /цаг ясан хурдан өнгөрдөг юм бэ хммммм/, би ч хийж байсан ажилаа, ер нь бол дуусгаж, аваад бостол, хөл гар гэж ямарч мэдээгүй, яасан ч их ядраж байсанааа мэдрлээ..... ямарбаа нэгэн ажил хийх гэдэг чинь яаасан ч их тэвчээр, идэвхи шаарддаг юм бэ..... тэр өндөрлөгт хүрсэн хүмүүүс наад захийн өөрөө өөрийгөө даван туулах асуудалыг давж байж тэр өндөрт гарч, амжилтанд хүрсэн байхдаа.... би ч гэсэн ягааад нэг нь байж болохгүй гэж..........
Нөгөө нойроо дийлдэгүй охин чинь хэдхэн цаг унтаад л босч ирээд сууж байндаа.... хүн өөрөө өөртөөгөө ярилцаж, өөрөө өөртөө хамгийн сайн нз, хань болж чаддаг.. надийг ямарваа нэгэн зүйл хийхэд, байнга тус болж, надийн хажууд үргэлж хамт байж, сэтгэл санаагаар унхад ч, зориг оруулаж байдаг, миний дотоод би....д их баярлалаа... одоо зоохон толгойгоо амраагаадхий хэмээн хийж буй ажилаа өөрчилөн блог бичээээд амраж буй минь энэ....... энэ блог бичэх ....хүн бас л нэгэн, өөрийнхөө дотоод ертөнцтэйгээ ярилцах дажгүй арга шүү.... заза амжилт.
Ганцаарханаа, хажууд хань болоод суучих ч хүн бхгүй энэ чимээгүй харанхуй өрөөнд, хаа нэгтэй дуграх, мофитни чимээ л хань болж, хүн амьтан унтаагүй байгаа л юм байна гэх өөдрөг сэтгэгдэл төрүүлэхийм, интэрнэт дотор ч хүн алга ...байгаа хүмүүс гэвэл, шөний ээлжинд ажилаж байгаа ганц нэг хүн, эсвэл гадаадад амьдарч сурдаг , хийгээд энэ орны хэдхэн хүн байна, за за мсэнжэр энэ тэр ч яахуу юма хийедээ,... гэхдээ л би өөрөө өөрөө л хичээж бүх юмаа хэнд ч... садаа болохгүй хэнээр ч заалгахгүй хийж байхад, ийм их тэвчээр шаардсан хэцүү ажил гэдгийг ойлгож, надийг дэмжиж байгаа хүн ер нь байна уууу????? хэмээн нулимас ч цийлгэнээд амжисанааа одоо бодход аргагүй л балчир байндаа би....
би яах гэж энд сууж байгаа билээ? энийиг л хийж дуусгах гэж, алс холоос ирсэн шүү дээ, хичнээн бухимдаж, шантарсан ч гэсэн, энэ хийж байгаа зүйлээ л орхиж болохгүй ..... хэний төлөө сураад байгаан бэ? өөрийнхөө л төлөө биздээ? тэгээд иймхэн зүйлийг даваад хийгээд, тэвчээд гарах хэрэгтэй биш гэжүү? чамайг хэн ч биш, нийгэмд ямар ч байр суургуй нэгэн байхад.... ээж ааваас чинь өөр чинь сэтгэлээсээ харицах хүн олдохууу? чи өөрийн гэсэн нийгэмд эзлэх байр суурь, өөрөө өөрийнхөө төлөө хичээж, өөрөө өөрийнхөө тэвчээрийг даван гарч, зорилгодоо хүрээд, авбал, миний цаашдийн бүх зүйл л , шулуун болох эхлэл нь л надаас шалтгаалах гээд байна шүүүдэээ...... иймэээс заавал хийж буй ажилаа сайн, тэвчээртэй шантралгүй хийж дуусгаж, өөрөө өөртөө эзэн байяааааааааааа.....................чи ойлгож байнаууу? энэ нойр нтр хэнд хэрэгтэй юм..... хэмээн шар хөдлөж , ядраад нойр хүрэх тоолонд өөрөө өөртөөгөө ярилцаж, ажилаа хийж суусаар нэгэл мэдхэд үүр ч цайж /цаг ясан хурдан өнгөрдөг юм бэ хммммм/, би ч хийж байсан ажилаа, ер нь бол дуусгаж, аваад бостол, хөл гар гэж ямарч мэдээгүй, яасан ч их ядраж байсанааа мэдрлээ..... ямарбаа нэгэн ажил хийх гэдэг чинь яаасан ч их тэвчээр, идэвхи шаарддаг юм бэ..... тэр өндөрлөгт хүрсэн хүмүүүс наад захийн өөрөө өөрийгөө даван туулах асуудалыг давж байж тэр өндөрт гарч, амжилтанд хүрсэн байхдаа.... би ч гэсэн ягааад нэг нь байж болохгүй гэж..........
Нөгөө нойроо дийлдэгүй охин чинь хэдхэн цаг унтаад л босч ирээд сууж байндаа.... хүн өөрөө өөртөөгөө ярилцаж, өөрөө өөртөө хамгийн сайн нз, хань болж чаддаг.. надийг ямарваа нэгэн зүйл хийхэд, байнга тус болж, надийн хажууд үргэлж хамт байж, сэтгэл санаагаар унхад ч, зориг оруулаж байдаг, миний дотоод би....д их баярлалаа... одоо зоохон толгойгоо амраагаадхий хэмээн хийж буй ажилаа өөрчилөн блог бичээээд амраж буй минь энэ....... энэ блог бичэх ....хүн бас л нэгэн, өөрийнхөө дотоод ертөнцтэйгээ ярилцах дажгүй арга шүү.... заза амжилт.
amjilt husyeee
ReplyDelete